ما رو توی بخش ملی جشنواره فیلم فجر تحویل نمی‌گیرن؛ امسال سومین سالی‌ه که از جشنواره جهانی فیلم فجر داریم استفاده می‌کنیم و البته بیشتر از فیلم‌های جهانی(!) فیلم‌های ایرانی می‌بینیم. هم رفقا و هم همکارانی که خیلی وقت بود ندیده بودیم رو می‌بینیم، و هم چند فیلم ایرانی و مستند و خارجی می‌بینیم، و هم از خدمات خیلی خوب پردیس سینمایی چارسو استفاده می‌کنیم. #فودکورت_چارسو!
امسال تا اینجا، این چند تا فیلم رو دیدیم:
بی حسی موضعی: که توی روزنوشت شنبه درباره‌ش نوشتم. دوسش داشتم و امیدوارم اکران عمومی بشه و بتره.
جهان با من برقص: اولین فیلم سینمایی سروش صحت رو واقعا نمیشه فیلم ضعیفی قلمداد کرد. (قلمداد کرد؟ چه فرهیخته و ادبی!) خیلی با فضای فیلم ارتباط برقرار نکردم. به قول صفی یزدانیان، که برای این فیلم نوشته بود «بلاتکلیفه؛ نه طنز و نه جدی و نه هنری و نه کلاسیک»؛ باید بگم آخرشم نفهمیدیم: به چشم یه کار کمدی باید نگاهش کنیم؟ یا یه فیلم جدی و هنری با رگه‌های طنز؟ یا یه کار تجاری که صرفاً برای فروش ساخته شده؟
مستند بهارستان خانه ملت: از صدای خیلی بلندِ سالن چهار و گفتارمتنِ اعصاب‌خردکنِ کار که بگذریم؛ این مستند رو پسندیدم. از این جهت که مثل یه کتاب تاریخی، از اول تا آخر یه نقطه از شهر رو پیگیری کرده بود و سرنوشتش رو روایت کرده بود. لابلاش هم به خوبی گریزی به مسائل ی و تغییرات حکومتی زده بود. فقط من نفهمیدم، چرا بعد از انقلاب، به بهارستان/مجلس نپرداخته بود؟ انگار که مستند رو سال 58 ساخته بودن و هیچ اطلاعی از سرنوشت این میدان و این مجموعه در سالهای بعد در دستشون نبوده! جا داشت به حواشی مربوط به ساختمان جدید مجلس هم توی مستند اشاره می‌کردن.
با آدولف چطورین؟ : این فیلم آلمانی که بر اساس نمایشنامه‌ای فرانسوی با عنوان «اسم» ساخته شده، من دو بار به شکل تئاتر، (یکبار با نام «اسم» ساخته لیلی رشیدی و یکبار با نام «پپرونی برای دیکتاتور» ساخته علی ) دیده بودم. نه اینکه اصلاً بهش نخندم ولی مطلقاً نفهمیدم چرا مردم اینقدر اگزجره و غیرطبیعی به شوخی‌های فیلم می‌خندیدن. نکته دیگه‌ای که برام جالب بود حجم شوخی‌های جنسیِ توی فیلم بود که به مراتب، کمتر از ورژن‌های ایرانی بود و اصلاً نیاز به برچسب‌های مثبت چهارده و اینها نداشت.
پی نوشت: با تشکر ویژه از جشنواره جهانی فیلم فجر که حال و هوای من رو برای چند روز عوض کرد. آقای میرکریمی و دوستان! خسته نباشید و دمتون گرم. جشنواره‌تون مستدام.
درباره این سایت