خوابم میاد همش. خاصیت فصل بهاره ولی به شکل غیرطبیعی خوابم میاد. صبح که گوشی زنگ می‌زنه، خوابم میاد، ظهر قبل و بعد از ناهار خوابم میاد، عصر بازم خوابم می‌گیره، شب از ساعت ده خوابالو میشم. نمی‌دونم این چه رازی ست که هرسال بهار همراه با این حجم از میل به خواب می‌آید!
احساس می‌کنم داره اتفاقات خوبی دور و برم میفته. از لحاظ دریافت انرژی مثبت از محیط عرض می‌کنم. الان توی نوک قله‌ی انرژی فروردین‌م و قاعدتاً بعد از چند هفته استراحت نکردن نباید خوب باشم ولی خوبم. البته میشه اینطور برداشت کرد که به مرحله رددادگی رسیدم. هرچی هست خروجی مثبت و خوبی داره.
دوشنبه شب‌های بی‌عادل و بی‌نود چه غمگینه. یادم نمیاد غیر از اخبار، برنامه‌ی دیگه‌ای اینطور نماد یک روز یا ساعت خاص شده باشه. چه حیف. کاش راه برای حل اختلافات باز باشه. کاش بتونیم دلمون رو خوش کنیم که این مشکلات هم می گذره، همون‌طور که قبلی‌ها گذشت. کاش علاقه مردم رو توی تصمیمات‌مون لحاظ کنیم. کاش.
استقلال هم که الهلال رو برد. ولی من به جای خوشحالی این برد، اعصابم از این خرد بود که چرا نباید این جشن توی ورزشگاه آزادی برگزار بشه؟ چه کاری بود کردن اون سال سفارت رو گرفتن؟ (وی داغ دلش تازه میشود) واقعاً چه کاری بود؟ بعد اینکه الان با چه رویی فیلم می‌سازن و از اون حرکت احمقانه تمجید هم می‌کنن؟ (فیلم «دیدن این فیلم جرم است») ماجراهای حمله به سفارت‌های عربستان و انگلیس از اون چیزاس که هنوز ذره‌ای درکش نکردم. نمی‌دونم. شاید مثلا اگه بهم بگن به بهونه این حرکت جدید ترامپ، بیا بریم سفارت سوییس رو بگیریم و من فتح سفارت رو تجربه کنم، نظرم عوض شه!
درباره این سایت