امروز وقت کردم تا دستی سر و روی گوشیم، لپ‌تاپ، مرورگر، وبلاگ و شبکه‌های اجتماعی بکشم. یه موقع‌هایی احساس می‌کنم که خیلی دارم وقت صرفشون می‌کنم و یه موقع‌هایی هم به خودم میگم چرا من مثل بقیه وقت نمی‌کنم هویت مجازیم رو سروسامون بدم؟
البته که الان از وضعیت زندگی دوم خودم در فضای مجازی (یا به قول دکتر قالیباف، فجازی!) راضی‌ام. فقط مثل زندگی اصلی، منظم نیست؛ که خب بخش زیادیش دست من نبوده و در آینده هم نخواهد بود.
این روزها با یه استارتاپِ تقریباً نوپا آشنا شدم که علی‌رغم اینکه فقط یک جلسه چندساعته باهاشون داشتم، اما خیلی بیشتر از، خیلی کارهایی که ساعت‌ها و روزها و هفته‌ها براش وقت گذاشتم، دلم باهاشونه. و چقدر خوشحالم از اینکه با انرژی و با انگیزه و با حالِ خوب دارن جلو میرن. دوشنبه رسمی‌تر افتتاح میشن. شاید بیشتر ازشون نوشتم.
جز غروب جمعه هنوز وقت نکردم که نمایشگاه کتاب برم. به شدت نمی‌دونم چی می‌خوام. انگار که هیچ کتابی رو دوست ندارم. از هیچ کتابی لذت نمی‌برم. و هیچ کتابی برام جذابیت نداره. فکر کنم یه بیماری روحی-روانی باشه! نه؟!
سایت خبری تحلیلی #سینمای_ما که خیلی وقته وعده‌ش رو دادم، فکر کنم ماه رمضون دیگه راه بیفته. درباره‌ش بیشتر می‌نویسم و کمک‌هایی که می‌خوایم رو بهتون میگم. دوست دارم که اگر کسی خواست مشارکت کنه، بهمون بگه و به جمع کوچیک‌مون اضافه بشه. پایه‌ها دستاشون بالا!
پی‌نوشت: هوا یه خرده برای این موقع از سال سرد نیست؟! :D
درباره این سایت